She keeps me up cz.3 - opowiadanie nukusi

She keeps me up cz.3

Nagle rozbrzmiał dzwonek. Agata z Markiem spojrzeli na siebie i w pośpiechu zaczęli się ubierać.

-Już idę.- krzyknęła Agata ubierając na siebie jakieś spodnie.

- Marek , leć szybko do łazienki . Jak coś to cie zawołam.- pocałowała go i poszła otworzyć drzwi.  Marek w tym czasie poszedł do łazienki.

Brunetka spojrzała przez wizjer. Zobaczyła Dorotę.

O mój Boże….. Ona wszystko wyczuje.

-Cześć Agatko.

-Cześć.

- Byłam w pobliżu i pomyślałam sobie, że cię odwiedzę i porozmawiamy sobie.- uśmiechnęła się.

- Jasne wchodź.

Poszły do salonu. Dorota kątem oka zobaczyła męską koszulę i już wszystko wiedziała.

-  No to opowiadaj. Byłaś u niego ? – pytała , ale i tak znała odpowiedź.

- No byłam.- odpowiedziała krótko..

- I co, tylko tyle ? Może jakieś gorące szczegóły ? – zaczęła się śmiać.

- Dobra , i tak za niedługo byś się domyśliła. Marek, chodź tu.- powiedziała cała zaczerwieniona. Z łazienki wyszedł wysoki brunet. Dorota była lekko zdziwiona obecnością mecenasa.

-Hej Dorota.

- No witam cię Marku. Jak się spało ? – zaczęła się śmiać z Agatą.

- A powiem ci, że mając obok taką piękną kobietę mógłbym spać nawet pod mostem. – wyszczerzył zęby do Agata.

Dorota była szczęśliwa, że wreszcie się dogadali.

- Dobra, ja już lecę do dzieci. Trzymajcie się.- ucałowała brunetkę w policzek i wyszła.

Adwokaci zaczęli się śmiać.

- Mam nadzieję, że nie jesteś zły o to, że jej powiedziałam.- powiedziała i zrobiła minę jak małe dziecko jak coś przeskrobie.

- Cieszę się, że nie musimy się ukrywać.- powiedział i czule ją pocałował.

- Koniec tych dobroci mecenasie. Trzeba iść do pracy.

Zaczęli się zbierać i po godzinie byli już w swoich samochodach.

Brunetka cieszyła się, że tak minął ten weekend. Miała nadzieję, że wszystkie już takie będą. Niestety musiała się już skupić, ponieważ miała ważną rozprawę. W między czasie musiała jechać do swojego klienta w areszcie posądzonego o handel narkotykami.

- Panie Michale, nic mi pan nie mówi.- powiedziała.

- Nie będę kablować, rozumiesz ?

- Rozumiem. W takim razie wypowiadam panu pełnomocnictwo, ponieważ działa pan na swoją niekorzyść, a ja nie mam zamiaru w tym uczestniczyć.- powiedziała i wyszła.

Nidy nie lubiła odpuszczać , ale musiała tak postąpić. Wiedziała, że będzie zamartwiać się cały dzień. Kolejna rozprawa w sądzie.

- Wysoki sądzie, wnoszę o przesłuchanie świadka na okoliczność potwierdzenia wersji mojego klienta.

- Dobrze , świadek zostanie przesłuchany jutro na rozprawie o godzinie 13.

Pojechała do kancelarii. Nikogo nie było. Pewnie Bartek jest w sądzie.

Gdzieś głęboko cieszyła się, że nikogo nie było , mogła sama pomyśleć o sprawie tego dilera. Nagle do jej gabinetu wszedł obcy koleś z bukietem niebieskich róż.

- Pani Agata Przybysz ? – spytał.

- Tak.

- Mam przesyłkę dla pani. Proszę tutaj podpisać. – wręczył jej bukiet i wyszedł. Wiedziała, że to od niego. Gdy wąchała je , zobaczyła mały liścik w środku , wyciągnęła i zaczęła czytać.

             „ Dla mojej pani mecenas, za wczorajszy bardzo pociągający taniec. Miały być dwie, ale zasłużyłaś na cały bukiet. Kocham Cię. ”

                                                                                                 Marek

Przeczytała i uśmiechnęła się, że ma przy sobie tak cudownego mężczyznę. Była już 16 , klientów już nie miała , więc poszła do domu. Weszła i pomyślała, że coś ugotuję. Po dwóch godzinach w mieszkaniu rozległ się dzwonek. Otworzyła drzwi a w nich stał przystojny brunet. Agata wskoczyła na niego i oplotła go nogami. Złożyła na jego ustach bardzo długi pocałunek. Marek całując się z Agatą wszedł głębiej do mieszkania i zamknął drzwi.  Już prawie im tchu brakowało i oderwali się od siebie. Brunetka stanęła na nogach.

- Aż tak bardzo tęskniłaś ? – zapytał się i spojrzał na nią zalotnym wzrokiem .

- Tak , od razu za jednym razem chciałam podziękować za róże. Są piękne. A teraz chodź zrobiłam kolacje. – powiedziała i poszli do kuchni.

Agata przyrządziła naleśniki z owocami , takie jak ją uczył tata. Jedli w ciszy. Po oczach Dębskiego było widać, że mu smakuje. Po kolacji razem sprzątnęli, poszli do salonu i włączyli telewizor. Już obojgu zaczęło się ziewać, więc poszli się położyć. Gdy już leżeli Marek usiadł i popatrzył na brunetkę.

- Chyba o czymś zapomniałaś.- powiedział i nadal się w nią wpatrywał.

- Niby o czym. – nie rozumiała go.

- No a buzi na dobranoc ? – zaśmiał się.

- No dobrze panie mecenasie, dla pana zrobię wyjątek.- powiedziała i pocałowała go czule.

- No i teraz możemy iść spać, bo jak rozumiem na nic więcej mam nie liczyć ?  - uśmiechnął się.

- Nie przeginaj Dębski. Przytulanie musi ci wystarczyć. – uśmiechnęła się łobuzersko.

Marek się położył , a brunetka mocno się w niego wtuliła. Oboje szybko zasnęli. Tak dobrze się jej spało, że nie słyszała budzika.

- Cholera ! Marek wstawaj jest 10. Spóźnisz się. – krzyknęła i wyszła z sypialni .

- Marek ! No wstawaj. – krzyczała ale nikt jej nie odpowiadał.

Weszła do sypialni, on nadal leżał nieruchomo.

- Marek no mówię do ciebie. – szturchnęła go. Nadal cisza.

- Marek .

Teraz mocniej nim szarpnęła. Nadal nic. W oczach miała łzy.

Marek , co się dzieję . Dlaczego się nie budzisz. Marek !

Szybko chwyciła telefon i zadzwoniła po karetkę. Cały czas siedziała przy nim i głaskała go po głowie. Łzy mimowolnie leciały jej z oczu.

Teraz dzwoniła do Doroty.

- Halo Dorota. Marek, on się nie budzi. – krzyczała i płakała.

- Agata , spokojnie , co się dzieję ?

- No mówię ci .Marek , on się nie budzi. Szturchałam i szarpałam go i nic.

- Dzwoniłaś po karetkę ?

- Tak.- nadal płakała.

- Ja jestem teraz w kancelarii, powiem Bartkowi. On przełoży ci klientów i odroczy rozprawę. Już do ciebie jadę.

- Tylko szybko , błagam cię.

Dorota powiedziała wszystko Bartkowi i jechała już na plac Zbawiciela. Gdy podjechała pod kamienicę zobaczyła, że Agata cała roztrzęsiona wyleciała za noszami, na których leżał Marek.

- Agata!- krzyknęła, podbiegła do brunetki i przytuliła.

- On jest nieprzytomny Dorota, jak coś mu się stanie to nie wytrzymam.- cała się trzęsła.

- Spokojnie, wszystko będzie dobrze. Marek to silny facet.

Pojechały za karetką. Siedziały w poczekalni. Minuty się przeciągały. Jedna trwała jak godzina. Agata coraz bardziej się niecierpliwiła.

Na korytarz wyszedł lekarz.

- Panie doktorze , co z Markiem Dębskim ? – powiedział załamana.

- A pani kim jest dla pacjenta ?

-Narzeczoną. – powiedziała Dorota szybko. Wiedziała, że jak bym powiedziała co innego lekarz nim by im nie powiedział.

- Bardzo mi przykro. Pan Marek……

Ciąg dalszy nastąpi…….

Postanowiłam was potrzymać w niepewności… Bardzo dziękuję za wasze komentarze. Dodają mi ochoty do pisania. Przy całym opowiadaniu słuchałam piosenkę Escala – Palladio.