Ósme cz.2 ;)

-Wszystko idzie zgodnie z planem, przegrali sprawę… - słychac było donośny, lecz cichy głos z urządzenia. – teraz postaram się przejąc ich kancelarię, a na koniec zrobię to co chciałeś… Swoją drogą, ta Przybysz to twarda baba. Nic jej nie rusza… Nieźle Cię urządziła, przyjacielu… - mówił coraz ciszej. – Muszę mieć na nią jakiegoś haka. – dodał.

Agata i Marek mieli przerażone miny, a Maja tylko patrzyła w szybę, jakby po raz kolejny analizowała to nagranie. Dźwięk szedł dalej, ale nagle przerwał go głośny świst. Jakby ktoś zrozumiał, że to podsłuch…

-S-s-skąd to masz? – wyszeptała Agata coraz bardziej przerażona.

-Zdobyłam. – odparła zagadkowym tonem.

-O co chodziło z tym „a na koniec zrobię co chciałeś.”? – pytał Marek.

Coraz bardziej martwił się o Agatę, nie umknęło to uwadze Mai.
-Nie chcecie wiedziec… Uwierzcie mi. – odpowiedziała.

Dobrze wiedziała co miał zamiar zrobic Bitner, miała jeszcze jedno nagranie z drugiej „pluskwy”. Wiedziała, że prędzej czy później zauważy podsłuch, więc podstawiła dwa. Mecenasi stali zaskoczeni, w głowach szalały im najgorsze myśli. Dziewczyna to zauważyła i postanowiła rozwiac te przeczucia…

-Jedno mogę wam powiedziec. – odparła. – Wiem o czym myślicie, ale tego nie powiem. Uprzedzam tylko, że nie o to chodzi.

Widac było, że ich strach powoli znikał, ale wciąż stali zaskoczeni.

-Dobra, Agata. Chodź idziemy na ten obiad. – i pociągnęła ją za rękę.

***

Siedziały w restauracji i jadły obiad. Maja zerkała ukradkiem na Agatę, ale ona była pogrążona w swoich myślach.

-Agata, czy coś jest między tobą a Markiem? – to pytanie wyrwało ją z zamyślenia.

-Nie, dlaczego tak myślisz? – odparła oburzona.

-A ty widziałaś jak on na ciebie patrzy? – zapytała.

-Jak?

-Nie powiesz mi chyba, że tego nie widzisz. – mówiła. - Przecież on się w tobie buja. Nie trzeba być geniuszem żeby to zauważyc.

-Dobra, skończ już. – burknęła.

-Ale wrócimy do tego, obiecuję. Nie odpuszczę tak łatwo. – odrzekła.

***

Po wyjściu z restauracji, Agata udała się do sądu, a Maja ruszyła w stronę rynku. Szła tak ulicami, gdy nagle z jakiegoś budynku wyszedł Bitner.

-Co robiłaś w tej kancelarii? – pytał.

-A co pan taki zdenerwowany? – mówiła spokojnym głosem.

-To ty mi podłożyłaś ten podsłuch?! – krzyknął.

-Ja nic nie wiem o żadnym podsłuchu. – trwała przy swoim.

-I oby to była prawda, nie chcesz chyba żeby coś niemiłego się stało? – tu urwał.

-Nie boję się pana gróźb. – skomentowała. – więc proszę się nie trudzic… - i odeszła, zostawiając Bitnera z zaskoczoną miną.

-Muszę się dowiedziec kim ona jest. – myślał.

***

Mecenas Przybysz siedziała na kanapie w domu i co chwila patrzyła na dokumenty sądowe. Wtem usłyszała dzwonek. Podeszła, spojrzała przez wizjer i otworzyła drzwi szybkim ruchem.

-Gdzie byłaś? Martwiłam się. – mówiła.

-A spacerowałam i tu, i tam. – uśmiechnęła się.

-Chcesz coś do picia, do jedzenia? Sok, kanapki? – pytała.

-Wystarczy sok.

Agata nalała szklankę soku i podała Mai. Następnie usiadła na kanapie i znowu zaczęła przeglądac dokumenty.

-O nie, nie. – Maja położyła rękę na dokumentach. – Ja nigdy nie odpuszczam. – uśmiechnęła się.

-Do czego zmierzasz? – wstała i nalała sobie kieliszek wina.

-Wytłumacz mi o co chodzi z Markiem…

CDN.

Dzięki, dzięki, dzięki, że w ogóle czytacie ;)) Myślę, że opowiadanie się podoba ;)) Czekamy na komentarze ;))

Domcia