Dziecko

Zastanawiam się nad wielkim opowiadaniem ktore bedzie podzielone na kilka części. W mojej głowie szykuje się coś naprawdę dużego.

Agata zaczęła rozumieć wreszcie że może polegać na Dębskim, kiedy potrzebuje pomocy on zawsze jej pomoże. Stanęła przy oknie i przyglądala się wschodzącemu słońcu. Przypominała sobie o ich ostatnich kłótniach, jak go traktuje a on mimo to nadal jest przy niej. Nagle zamysloną Agatę do rzeczywistosci przywrocił telefon.
- hej Agatko - mowiła Dorota - dzis mnie nie będzie, Wojtek jest chory a opiekunka wyjechała z chłopakiem, dacie sobie radę z Markiem ?
- Jasne Dorota wykuruj Wojtka i wracaj jak najszybciej - uśmiechnęła się
- Postaram sie wrocic jak najszybciej - rozłączyła sie. Agata zbierała się do wyjścia kiedy rozbrzmiał dzwonek do drzwi.
- Marek ? Co ty tu robisz ? - stała w drzwiach
- postanowiłem zaprosić Cię na śniadanie - uśmiechnął się - mogę wejść ?
- jasne jasne - wpuscila go do środka - poczekaj chwilę
- jasne że poczekam - Agata rzarzuciła marynarkę na siebie spieła włosy w haotycznego koka
- jestem gotowa możemy isc - usmiechnela sie i wzieła kluczyki od samochodu i od domu
- po co Ci te kluczyki , jedziesz ze mną - uśmiechnął się i zabrał jej kluczyki
- daj spokoj i oddaj mi kluczyki - podskoczyła zeby sięgnąć kluczyki jednak nie sięgneła ręka Marka była zbyt dluga a on za wysoki. Marek jedna ręką złapał ją w tali, stali wpatrzeni w siebie chwilę aż wreszcie Marek przerwał to i pocałował ją czule , Agata odwzajemniła jego pocałunek po czym z trudnoscią oderwała się od jego ust. - to idziemy - rzuciła mu promienny usmiech.
- jasne - wyszli z mieszkania i wsiedli do samochodu. Udali sie do małej kawiarnii niedaleko kancelarii.

***

Minęła już dwunasta , Marek przebywał od godziny w sądzie. Agata przez cały czas żyła porannym pocałunkiem, chciała wybrać numer do Doroty  i wszystko jej opowiedziec. Czuła wreszcie że ma kogoś przy sobie, kto jej nie oszuka. Do jej gabinetu wszedł Bartek.
- Muszę wyjść - powiedział stojacy w drzwiach Bartek
- Jasne idź - machnęła ręką. Po kilku minutach do kancelarii wrocił Dębski. Podszedł do Agaty i pocałował ją w czoło. Agata rozpromieniła. Zaraz po Marku do kancelarii wszedł nastoletni chłopak.
- Witam, czy dobrze trafiłem? Czy tu pracuje mecenas Dębski? - zapytał chłopak
- Tak, to ja o co chodzi? - zapytał Dębski obejmujący Agatę.
- Jestem Filip - wziął głęboki wdech - jestem twoim synem ..

***
CDN.

Paulina.