Dwuczęściówka Paoli cz. 2

Paula już przybiegła z wyjaśnieniem, ale ja też podsumuję wszystko :) Szkoła, koniec semestru, Pan Tadeusz (jak dobrze przerabiać z Paulą w tym samym czasie <3) i różne inne rzeczy. Czasami to mi się już nawet nie chce wchodzić i tego dodawać... No cóż, taka prawda.
Ale powiem jeszcze jedną rzecz. Mianowicie, wybaczcie, że nie komentuję rozdziałów, ale już nie dam rady. Nie dlatego, że nie mam czasu czy coś, po prostu nie zdzierżę już ani jednej takiej historii. Przepraszam, że to piszę, ale jest mi za słodko po tych wszystkich nierealnych opowiadaniach. "Kocham Cię" tu i "kocham Cię" tam. Za chwilę zacznę rzygać tęczą - bez urazy. Pewnie będziecie mnie hejtować, że przecież sama tak robiłam, że ja też pisałam takie nierealne opowiadania, ale może to jest właśnie powodem tego wszystkiego. Już pisałam i przepisałam całą słodkość, więc teraz się kumuluje. Nieraz to mnie od tego głowa boli. Nie mogę sobie wyobrazić takiego Marka czy Agaty, którzy wyznają sobie miłość od tak, po prostu. Nie, nie, nie i jeszcze raz nie! To psuje tych bohaterów - taka jest prawda. 
I jeżeli kogoś uraziłam, to przepraszam, ale musiałam to napisać.
Zawsze życzę miłego czytania, więc dzisiaj też.

D. 

Hej, widzę, że ostatnio na blogu mało się dzieje, więc postanowiłam wysłać drugą część 'Dwuczęściówki'. Chciałam to zrobić po kolejnym rozdziale opa, ale nie mam teraz na niego kompletnie czasu i proszę o cierpliwość (postaram się wynagrodzić ;)) Ja zaczynam ferie dopiero 17.02 i jeszcze masa pracy przede mną, ale spróbuję tak zorganizować naukę, żeby na pisanie też była chociaż chwila. Czytajcie Moi Drodzy, czytajcie :)

-Marek, ja..

-Ciśś..Nic nie mów.. Czujesz to co ja?

Agata tylko pokiwała głową, czego on nie mógł zobaczyć. Obydwoje nie mieli już siły walczyć z chemią jaka ich ciągnęła do siebie. W momencie zetknięcia się ich warg przeskoczyła niewidzialna iskra, która roznieciła w nich ogień. Ich pocałunek był delikatny i subtelny, pełen pasji i uczucia. Jego ręce na powrót owinęły ją w talii, a ona nieśmiale położyła swoje na jego klacie. Całowali się zapamiętale, zapominając całkowicie o otaczającym ich świecie. Marek był wniebowzięty mogąc rozkoszować się słodkim smakiem jej miękkich ust, a Agata czuła wewnętrzny spokój i zalewające ją fale ciepła od palców u stóp, aż po czubek głowy. Pożądanie rosło i pocałunki z niewinnych stały się namiętne i w żaden sposób niekontrolowane. Z największą przyjemnością wdarł się językiem pomiędzy jej wargi, jego dłonie zaczęły wędrówkę po jej ciele. Masowały jej plecy ramiona, by potem odważniej przesunąć się na uda. Agata nie pozostawała mu dłużna, jeździła dłońmi po jego torsie i plecach drażniąc go w ten sposób i sprawiając, że jego podniecenie wciąż rosło. Oparł ją o ścianę i przycisnął własnym ciałem podnosząc jej nogę i umieszczając ją na swoim biodrze. Agata cicho jęknęła i z trudem łapała powietrze. Gdy pocałunki zaczęły przemieszczać się na jej dekolt i ramiona nagle otrzeźwiała..

-Marek… Marek.. nie możemy, tak nie można.. ja nie mogę – w tym momencie Marek zamknął jej usta soczystym pocałunkiem, pod którym ugięły się jej kolana. Wiedziała, że już przegrała. Uczucie całkowicie nad nią przejęło kontrolę, poddała się mu w zupełności.

Obudził się pierwszy i ze zdziwieniem stwierdził fakt iż nie leży w swoim łóżku. Jeszcze większym zdziwieniem była głowa Agaty delikatnie opierająca się o jego bark. Patrzył jak urzeczony na jej delikatnie zaróżowioną twarz i podziwiał spokojny oddech. Poczuł, że coś ciężkiego przyciska mu serce.

Miłość – pomyślał.

Nigdy nie czuł się bardziej szczęśliwy i wypoczęty, miał ochotę biegać i skakać, ale w głębi duszy bał się. Jego serce waliło jak oszalałe, a on obawiał się, że ona to poczuje i się zbudzi. Bał się jej spojrzeć w oczy, bał się jej reakcji po tym co między nimi zaszło tej nocy. Znał dobrze Agatę i kochał ją całym sobą, ale nie przeżyłby odrzucenia. Podczas gdy on modlił się w duchu, aby Agata go nie odrzuciła, ona powoli otworzyła oczy. Czuła się.. ach nigdy się tak nie czuła. Była szczęśliwa, lekka jak piórko, czuła się bezpiecznie w jego ciepłych ramionach, ogarnął ją spokój, nie mogła wydobyć z siebie żadnych słów.

Lekko skonsternowana spojrzała na niego, a potem na ich splecione dłonie. Po chwili wróciła wzrokiem do jego twarzy. Wpatrywali się z miłością w swoje oczy nic nie mówiąc. Agata leciutko uniosła kąciki ust, gdy Marek zgarnął jej grzywkę z oczu i założył za ucho. Nadal nic nie mówiąc przybliżyła się do niego i subtelnie cmoknęła go w usta.

Na to tylko czekał, fajerwerki w jego sercu zaczęły strzelać jak oszalałe, a on sam oddał pocałunek i przyciągnął ją jeszcze bliżej siebie.  Znów z chęcią zatonęła w jego uścisku i pomyślała sobie, że chciałaby tak już zawsze.

-Ja też bym chciał -  powiedział Marek patrząc się w jej błękitne tęczówki.

-Powiedziałam to na głos?? – zdziwiła się.

-Tak – uśmiechnął się Marek. – Agata..

-Hm?

Wiedział, że to moment, który zaważy na jego życiu, ale nie bał się już swoich uczuć..

-Kocham Cię.

-Ja Ciebie też Marek – wyszeptała po chwili.

W jednej chwili runęły ostatnie mury dzielące tych dwoje. Ich usta spotkały się i rozpoczęły namiętny taniec, który mógłby dla obojga nie mieć końca.

Nie wiedzieli co będzie jutro, ani za miesiąc czy za rok, ale w tej chwili liczyło się tylko tu i teraz.

"Dwa samotne serca, dwie samotne dusze połączone w dopełniającą każde z nich jedność."

The End

Paola