Opowiadanie Basi cz.4

Kolejne opo Basi ;)) Miłego czytania ;D

Domcia

Cztery dni później.

Dorota bezskutecznie próbowała dodzwonić się do Agaty i Marka.

- Nadal żadne nie odpowiada?- zapytał Bartek

- Nie. Jeśli, któreś z nich nie odezwie się do jutra pojadę tam. Mamy ostatnią szansę by wybronić Agatę a oni sobie wakacje urządzają!

W tym samym czasie Agata i Marek podjechali pod kancelarię.

- Pamiętam na razie nie możemy nikomu o nas powiedzieć.

- Wiem.- Marek pocałował Agatę

- Mecenasie w kancelarii trzymaj ręce przy sobie.

- Postaram się.

- Marek proszę.

- A co z tego będę miał?

- Przekonasz się.- Agata uśmiechnęła się uwodzicielsko

- Może dostanę zaliczkę? Zasłużyłem.

Agata pocałowała Marka.

- Chodźmy zanim Dorota postawi na nogi całą policję na wybrzeżu

Marek i Agata weszli do kancelarii.

-  Bartek widzisz to co ja?  Jaśnie państwo powróciło. Nie łaska było zadzwonić ?

- Masz rację. Moja wina. Nie gniewaj się.- Agata przytuliła przyjaciółkę

- Zabierajmy się do pracy.

- Chce wam najpierw podziękować za wszystko co zrobiliście. Gdyby nie wy pewnie nie podjęłabym tej walki.

- Zamierzałaś odpuścić ? –zapytała Dorota

- Tak, ale pewien mądry facet powiedział mi, że nie można uciekać przed problemami. – Agata posłała Markowi ciepły uśmiech

-  Dobrze, że wybiłeś jej to z głowy Mareczku.

- Nie było łatwo, ale mam swoje sposoby.

- Nie wiem jak wy, ale ja muszę napić się kawy bo inaczej zasnę.

- To ja zrobię.-powiedział Bartek

Dorota spojrzała na przyjaciółkę.

- Rzeczywiście wyglądasz na niewyspaną. Marek również.

- To dlatego, że wyjechaliśmy wcześnie rano.

- Wyglądasz jakoś inaczej.

- To znaczy?

- Promieniejesz.

- Po prostu cieszę, że wróciłam. Strasznie się za wami stęskniłam. Bartek co z tą kawą?!

- Agata nie zmieniaj tematu.

- Mecenas Gawron nigdy się nie poddaje . – powiedział Marek

Dębski i Agata zaczęli się śmiać . Dorota patrzyła na przyjaciół. Od obojga biło szczęście. Patrzyli na siebie w wyjątkowy sposób.

- Dorota żyjesz?

- Widzę , że jestem jedyną dorosłą w tym towarzystwie. Zabierajmy się do pracy.

- Tak jest pani kapitan !

-  Kiedy zrobiliście się tacy jednogłośni?

- Pani komisarz odpowiem na wszystkie pytania, ale później.

-Słyszałam, że nadmorskie powietrze potrafi  zdziałać  cuda, ale myślałam, że to tylko mit. Muszę namówić Wojtka by w tym roku jechać na urlop nad  morze.

Basia