Historia inaczej pisana IV cz. IX

Więc pewnie po poprzedniej części nie będziecie zadowoleni tym, że znów coś jest nie tak w związku MarGaty. Moje ulubione słowa.. czas pokaże więc czas..czas.. czekajcie :)

"This is the last time I’m asking you why
You break my heart in the blink of an eye"
PL :
"To ostatni raz kiedy pytam cię, dlaczego
Łamiesz mi serce w mgnieniu oka"

Rankiem spojrzał na wyświetlacz, kilkanaście nieodebranych połączeń od Agaty, zbytnio się nie przejął, potrzebował teraz tylko i wyłącznie samotności, wyciszył telefon wyłączył wibracje i podłączył smartfona na ładowarkę. Sięgnął do lodówki po butelkę wódki, nalał sobie do szklanki i usiadł w fotelu, przyglądając się próbującym wydostać się zza chmur promieniom słońca, spojrzał na telefon wyświetlacz podświetlił się po raz kolejny i kolejny. Podszedł do telefonu, spojrzał na wyświetlacz Agata, przeciągnął czerwoną słuchawkę, otworzył nowe okno wiadomości. Wystukał sms-a. Agata siedziała już od godziny w kancelarii, wszystkich zastanawiała nieobecność Marka w pracy i to że nie można było się z nim skontaktować od przeszło godziny. Po chwili telefon Agaty zawibrował otworzyła wiadomość i przeczytała.
"Potrzebuję czasu, wyjeżdżam poza miasto. "
Serce jej przyśpieszyło, przełknęła głośno ślinę. Wstała i udała się do gabinetu Adrianny.
- Cześć, mogę zająć Ci chwilkę - spojrzała na Adriannę zajmującą się papierkową robotą
- Jasne, wchodź - uśmiechnęła się, Agata usiadła na fotelu na przeciwko jej biurka
- Wiesz gdzie mógłby Marek pojechać? - rzekła drżącym głosem Przybysz
- A coś się stało?
- Wczoraj po rozprawie miał się odezwać, ale się nie odezwał próbowałam dzwonić nie odbierał, byłam u niego ale go nie zastałam, dziś nie pojawił się w pracy, i przysłał mi wiadomość - przeczytała jej treść wiadomości, Adrianna zmrurzyła oczy i zaczęla myśleć
- Może pojechał na działkę co kupił, żeby wybudować dom - powiedziała, na twarzy Agaty pojawiło się zakoczenie
- Jaka działka ? Jaki dom? - rzekła
- Chyba miało być to niespodzianką.. ups - przegryzła wargę - ale spróbuj może tam będzie
- A gdzie to jest? - Adrianna podała jej namiary - Dzięki - rzuciła wychodząc. Poszła szybkim krokiem do swojego gabinetu, miała już wychodzić kiedy przyszła jej klientka, i została przyjmując ją do swojego gabinetu. Z sądu wróciła Dorota, poddenerwowana brakiem obecności Marka w kancelarii weszła do gabinetu Agaty przerywając spotkanie z klientką.
- Agata, możesz na słówko? - stała w drzwiach rudowłosa
- Poczekaj tylko dokończę - spojrzała na znów na klientkę - Będziemy apelować. Do zobaczenia w sądzie.
- Do widzenia - klientka wyszła z gabinetu zostawiając przyjaciółki.
- Agata, co jest z Markiem? - rzekła
- Nie wiem, miałam się właśnie jechać dowiedzieć, boję się że coś się stało między nami.. - rzekła drżącym głosem - i on mnie po prostu unika
- Agata, daj spokój przecież on chciał Ci się oświadczyć .. - przyjaciółka uryzła się w język
- Czy wszyscy dookoła macie przede mną tajemnice? - powiedziała poddenerwowana
- Wszyscy? - rzekła - Słyszałaś że Marek przegrał sprawę Urbaniaka?
- Tak wszyscy, od Adrianny dowiaduje się o działce i planach budowy domu, od Ciebie o oświadczynach, może od Bartka się dowiem że jestem w ciąży, a od Fabiana że to będą bliźniaki..- przerwała - jak to przegrał? Przecież mówił że wygra ją, że jest banalna.
- Podobno był w ogóle nieprzygotowany do tej sprawy.. - powiedziała rudowłosa, Agata wstała wzięła torbę i kurtkę, i kierowała się w stronę wyjścia.
- Jadę z nim porozmawiać co się stało - rzekła, i wyszła z kancelarii udając się w miejsce wskazane przez Adriannę. Na wielkiej działce stała przyczepa campingowa, i srebrny samochód Dębskiego. On siedział na krzesełku popijając piwo, i pustymi butelkami cisnął o ziemie. Podeszła do niego, serce jej waliło, nie mogła wykrztusić z siebie słowa.
- Adrianna Ci powiedziała gdzie mnie znajdziesz? - powiedział złośliwie - Napisałem Ci że potrzebuje czasu.
- Przyjechałam porozmawiać.. - stała, drżące ręce schowała do kieszeni spodni - ..rozmawiałam z Dorotą.. - przerwał jej
- I co przyjechałaś po pierścionek? Przyjechałaś po to żebym Ci się oświadczył, klęknął ? - wyciągnął z kieszeni pudełeczko - Chcesz pierścionek to go sobie weź - rzucił nim daleko przed siebie w krzaki
- Nie rozmawiałam z nią o przegranej sprawie.. Marek nie każda sprawa jest wygrana.. - próbowała uspokoić swój głos
- Ta była wygrana, ale wiesz co Ci powiem? Przegrałem ją bo starałem się Ciebie odzyskać, chciałem jak już wiesz wybudować dla nas dom, oświadczyć Ci się, stworzyć z Tobą prawdziwą rodzinę, ale przecież ty nigdy nie będziesz gotowa na małżeństwo, całe moje ostatnie lata kiedy Cie poznałem straciłem na tym żeby próbować Cię przekonać, że praca to nie wszystko.. ale ty się po prostu bawiłaś moimi uczuciami, uciekłaś do Londynu, obrażałaś się bez powodu.. - mówił przez cały czas złośliwie - Dorośnij Agata. Pamiętaj nie jestem tym którym będziesz manipulować. - wszedł do campingu trzaskając drzwiami. Usiadł na kanapie i schował twarz w dłoniach. Ona ze łzami w oczach, odwróciła się na pięcie i wsiadła do samochodu i zniknęła. Wróciła do kancelarii i opowiedziała, wszystko wspólnikom. Agata siedziała w swoim gabinecie sama bijąc się ze swoimi myślami, wiedziała że był przybity i zalany, że poniosły go emocje. Próbowała mu jakoś wybaczyć te wszystkie słowa, ale w jej głowie panowało milczenie, tak jak wtedy na działce.

[kilka dni później]

 Mijały dni, Marka nadal nie było. Jego klientów przejmowali inni wspólnicy, zdenerwowana Dorota postanowiła zainterweniować i wezwała wszystkich do konferencyjnej.

- Bez Marka nie dajemy rady, prowadzimy swoje sprawy plus dochodzą jeszcze jego, musimy coś z tym zrobić Fabian byłeś jego najlepszym przyjacielem, dogadywaliście się ostatnio spróbuj z nim porozmawiać - rzekła Dorota 

- Pojadę nawet zaraz, Adrianna przejmij mojego klienta będzie za dwadzieścia minut - rzekł i zniknął za drzwiami kancelarii. Wszyscy wrócili do swoich gabinetów, Fabian dojeżdżał już do działki na której znajdował się Dębski. Podszedł do siedzącego i pijącego piwo Marka.

- Nie za wcześnie na piwo? - zapytał poważnie, ale próbując rozluźnić atmosfere

- Kto Cię przysłał? - powiedział obojętnie

- Nikt, przyjechałem porozmawiać z przyjacielem - rzekł i wziął drugie krzesełko, Dębski podał mu piwo - Marek przecież to nie twoja pierwsza przegrana sprawa, pamiętasz jak ja przegrałem sprawę tego nastolatka, była to banalna sprawa jak twoja, miałem wszystko przygotowane, ale zżarła mnie trema kiedy moi rodzice pojawili się w sądzie żeby zobaczyć jak mi idzie, przeze mnie młody poszedł na 5 lat do poprawczaka, a niewinna osoba chodziła bezkarnie po ulicach.. - rzekł

- Nie czujesz się przybity tym faktem? Przez Ciebie do poprawczaka poszedł niewinny nastolatek, który mógłby teraz szaleć z rówieśnikami - powiedział po tych słowach, Fabian umilkł, schował twarz w dłoniach, i wypił duszkiem butelkę piwa, otworzył sobie kolejną i w ciszy pochłaniali butelkę za butelką. Tymczasem w kancelarii, kobiety i Bartek mieli urwanie głowy z klientami, miała już kolejna godzina a ani Dębskiego ani Fabiana nie było. Dorota podeszła do biurka Bartka.

- Jedź do nich i zobacz czy się nie pozabijali - rzekła Dorota, Bartek od razu ruszył do miejsca wskazanego przez Dorotę. Dojechał na miejsce i ujrzał dwóch zalanych już mężczyzn.

- Ooo młody chcesz piwka? - zapytał Fabian - Siadaj do nas, opowiadałem Markowi jak przegrałem sprawę i wsadziłem niewinnego do więzienia i czuje się z tym podle że do tego dopuściłem, a ty masz wspomnienie przegranej sprawy? 

- Mam, pamiętasz Marek tą młodą blondynkę co oszukali ją z ubezpieczeniem, to było podczas pobytu Agaty w Londynie, pozwoliłeś przejąć mi tę sprawę, i zawaliłem.. dość że kobieta nie otrzymała pieniędzy to jeszcze musiała zapłacić koszty procesu. - Marek podał mu piwo - kobieta została z niczym

- Przegrałeś sprawę, i zostawiłeś kobietę z niczym, może dla Ciebie to tylko przegrana sprawa. Lecz dla niej to była sprawa o być albo nie być - wjeżdżał na ambicje młodemu prawnikowi, Bartek napił się piwa, i w taki sposób kolejna osoba ubyła z kancelarii.

- Gdzie jest Bartek? - zapytała wychodząca ze swojego gabinetu Agata

- Wysłałam go godzinę temu do Marka i Fabiana - wybrała jego numer - nie odbiera, powiem Adriannie żeby tam pojechała po nich. 

***

Siedzieli pijąc piwko, cała czwórka. Zapadał już zmrok, rudowłosa podjechała pod sam camping omijając samochodu Fabiana, Bartka Adrianny i Dębskiego. Wysiadła z samochodu.

- Widzę świetnie się bawicie .. - rzekła Dorota - koniec żartów,  przegrałeś sprawę każdy przegrywa nie ma ludzi idealnych, ale teraz powinieneś iść i dalej walczyć. Agata złożyła apelacje, ale to ty musisz dalej poprowadzić tę sprawę. Nawet ja przegrałam sprawę, podłamałam sie ale to nie był powód żeby siedzieć i chlać. 

- Może powiedź nam jaka ty sprawę przegrałaś? Ja przegrałem sprawę staruszka, oskarżonego o napad na funkcjonariusza policji, Fabian wsadził niewinnego nastolatka do poprawczaka, Bartek zostawił dziewczynę bez niczego przegrywając proces, zgwałcona dziewczyna Adrianny została posądzona o oszczerstwo i składanie fałszywych zeznań, bo nikt nie miał zbyt wystarczających dowodów .. - przerwał bo dotarło do niego dopiero co wcześniej powiedziała Dorota - Agata złożyła apelacje?

- Tak.. - rzekła - .. i ty musisz to kontynuować.

- Powiesz jej że chcę z nią porozmawiać ? - spojrzał na nią

- Powiem, reszta do wozu odwiozę was - rzuciła Gawron i cała trójka udała się posłusznie do samochodu. 

- Musze ją przeprosić - rzekł

- Najpierw musisz się wziąć za siebie i ogranąć - powiedziała i wsiadła do samochodu i odjechała. Marek został sam, obracał telefon w dłoni, ale nie zadzwonił.

Mam nadzieje ze chodź troszeczkę będzie się podobać :)

Paulina