Historia inaczej pisana V cz. X

Większość ucieszy fakt że piąty rozdział będzie ostatnim. Prawdopodobnie ten rozdział zakończy się jeszcze przed porodem Agaty. No dobra nie będe już przedłużać.

" Niech to trwa, nigdy się nie kończy. Nawet śmierć nas nie rozłączy "

Zimny deszczowy październik, przez gęste ciemne chmury na niebie ciemność zapadła jeszcze szybciej, na podjazd podjechała srebrna terenówka, a w drzwiach domu stała brunetka z mocno zaokrąglonym już brzuchem, rozłożyła parasol i kierowała się w stronę wysiadającego męża, przywitała go czułym pocałunkiem. Oboje skierowali się w stronę tylnich drzwi terenówki. Marek wziął na ręce śpiącego Natana, zamknąl samochód i udali się do środka.

***

Zbudził ich paniczny krzyk w środku nocy Natana, obydwoje zerwali się z łożka i pobiegli w kierunku jego pokoju. Młody siedział na łóżku trzymając kurczowo kolan, i bujał się do przodu i do tyłu, jego twarz odcieniem przypominała kolor ścian cała biała. Marek położył dłoń na jego ramieniu, Natan lekko drgnął i spojrzał na Dębskiego zeszklonymi oczami.
- Próbowałem ich gonić, ale nie mogłem wszystkich na raz, wróciłem do mamy i nie rozumiałem dlaczego odchodzą. Wy mnie nie opuścicie?
Marek wiedział że temu dziesięcioletniemu chłopcu chodzi o partnerów Czerskiej, którzy znikali kiedy chłopak się przyzwyczajał do nich.
- Nie opuścimy - powiedziała stojąca w drzwiach Agata. Marek spojrzał na brunetke i szeroko uśmiechnął się do niej.

Tak bardzo bał się jej wyznać prawdę, nie wiedział jak zareaguje. Wszedł do domu, z kuchni unosiły się zapachy sosu bolonese. Wszedł do kuchni, i kobieta jego życia przywitała go promiennym uśmiechem. Odwlekał powiedzenie jej prawdy, do momentu kiedy leżeli już w sypialni wtuleni w siebie i cieszący się swoją obecności.
- Agata.. gdybyś dowiedziała się że masz dziecko ze starego związku z przed kilkunastu lat co byś zrobiła?
- Marek, raczej bym wiedziała że mam dziecko. W końcu bym je urodziła.. ale nie rozumiem, czemu o to pytasz ? - zwróciła twarz w jego stronę
- Ale gdybyś była facetem, co byś zrobiła ?  - próbował w dyskretny sposób złagpdzic temat
- Ale jestem kobietą. - przerwała i spojrzała w jego szarawe tęczówki, w jej głosie można było już wyczytać zaniepokojenie - Marek chcesz coś mi powiedzieć?
- Nie, nie - odpowiedział mechanicznie, nawet nieprzemyślając odpowiedzi. Agata tylko się uśmiechnęła i wtulona do jego torsu zamknęła powieki - W sumie chcę Ci coś powiedzieć.
- Tak? - rzekła spod zamkniętych już powiek
- Dowiedziałem się że mój związek przeszłości zaowocował potomkiem, mam dziesięcioletniego syna. - odpowiedziała mu cisza, Agata otworzyła oczy ale Dębski nie mógł tego dostrzec - Agata obiecaj że to nie rozwali naszego małżeństwa, i że przetrwamy wszystko - Agata uniosła głowę i spojrzała na niego
- To jest twoj " owoc" przeszłości, nie ukrywam że jest mi przykro, ale powinnam zaakceptować twojego syna, przecież wtedy nawet się nie znaliśmy. Początki znajomości mojej i twojego syna na pewno będą trudne, ale będę najlepszą "ciocią" jaką miał - skradła z jego ust soczysty pocałunek
- Wiedziałem że kobieta za którą wychodzę jest wyjątkowa, ale nie sądziłem że jest aż tak wyrozumiała po wszystkich przejściach - zażartował
- Widzisz Dębski, z każdym dniem poznajesz inną mnie - położyła palec wskazujący na jego wargach.

Rankiem obudziło ją hrapanie Dębskiego, ale nie tylko ją dziesięciolatka leżącego obok Marka również, Agata wymiemiła spojrzenia z Natanem,chwicili poduszki i zaczeli atakować śpiącego Dębskiego. Otworzył oczy, jeszcze zaspany nie wiedział co się dzieje. Po kilkuminutowej bitwie na poduszki Agata poszła przygotować śniadanie. Do kuchni wbiegł zdyszany i uśmiechnięty Natan, a zaraz za nim jeszcze bardziej zdyszany Dębski, który podszedł do Agaty i ucałował ją najpierw w czoło następnie w brzuszek. Natan skradał się do stojących przy blacie zakochanych, i nieśmiało unosił dłoń w kierunku brzucha Agaty, kątem oka dostrzegła to Przybysz, chwyciła małą dłoń Natana, chłopak lekko drgnął i przeraził się, bał się że może zaraz dostać "opieprz od ciotki" jak to zawsze dostawał od prawdziwych ciotek, jednak zaskoczyła go reakcja Agaty, uśmiechnęła się do niego szeroko i położyła jego dłoń na swoim brzuchu, młodemu natychmiast rozjaśniały i rozpromieniały oczy kiedy na swojej małej dłoni poczuł kopnięcie.
- Więc będe miał siostrzyczkę albo braciszka? - zapytał
- Tak, i jako starszy brat będziesz musiał dawać im przykład - powiedział stanowczo Dębski, ale długo tak nie wytrzymał i wybuchł śmiechem, zaraz za nim pozostała dwójka.

Mam nadzieje że się spodoba. Przepraszam za opóźnienie, problemy zdrowotne.. ;<

Paula