Historia inaczej pisana II cz. X

Miało nie być opowiadań przez miesiąc, ale że jutro wolne to postanowiłam coś napisać żeby troche opanować wasze emocje po opowiadaniu Ewy.

Porównuje mnie do jakieś fali.. on z tymi swoimi przemyśleniami, czasami przesadza.. żeby porównywać mnie do fali.. zresztą jaki związek jest między mną i falą. Nie rozumiem Cie DĘBSKI ! - stała wpatrując się w drzwi, za którymi zniknął Marek, potrząsnęła głową i poszła wziąć prysznic, strumienie wody spływały po jej nagim ciele, Agata zamknęła oczy i uniosła głowę, w jej głowie przez cały czas krążyło wypowiedziane zdanie przez Marka. "Agata ty jesteś tą wyjątkową falą". W jej głowie padało to zdanie kilkanaście razy.
Jakby nie można było prościej tego sformułować.. - powiedziała, spuściła głowę w dół, nagle ją olśniło, otworzyła szeroko oczy.
Agata ty jesteś tą wyjątkową falą - powiedziała do siebie i w pośpiechu opuściła kabine prysznicową, przetarła kilka razy ręcznikiem włosy, drugim przewiązała się, i wyszła na hol, stanęła pod jego drzwiami pokoju. Miała już zapukać, kiedy z drugiej strony drzwi, ktoś złapał za klamkę i otworzył drzwi. Stanął zszokowany jej wizytą w drzwiach, przyglądał się stojącej na holu Przybysz. Z jej ciemnych włosów, kapały krople wody na podłogę, spojrzała na niego, delikatnie się uśmiechając.
- Nie ma drugiej takiej samej fali - Marek spojrzał na nią, kącik ust uniósł ku górze, wiedział że zrozumiała - Nie ma dwóch takich samych dni, poranków, nocy.. nie ma dwóch takich samych ludzi, pomijając bliźniaków, ale nawet one w pewien sposób się różnią. Rozumiesz prawda? - uśmiechnęła się
- Chyba ... - zaśmiał się, Agata podeszła do niego, i złożyła na jego ustach pocałunek, weszli do środka, Marek jedną ręką zamknął drzwi za Agatą, stali na środku pokoju kradnąć pocałunki. Oderwali usta, dłonie Agaty błądziły po klatce Marka, natomiast dłonie Dębskiego po jej plecach. Rozbrzmiał leżący na szafce telefon Marka, Agata kątem oka, spojrzała na wyświetlacz "Adrianna", poczuła jakby ktoś wbił jej nóż w plecy.
- Muszę odebrać - rzucił Dębski, i odszedł kawałek, odebrał telefon a zza pleców dobiegł trzask drzwi, odwrócił się, był sam w pomieszczeniu
- Halo Marek?
- Powiedziałem Ci że masz nie dzwonić do mnie.. że porozmawiamy jak wróce.
- Ale Marek... - rozłączył się nie dając dokończyć małżonce. Wyszedł z pokoju i stanął przed jej drzwiami. Serce mu waliło, znów schrzanił, coś co już mu się układało. Pukał do jej drzwi, ale nie otwierała.
- Agata, słysze że jesteś w pokoju, otwórz, proszę. - nie usłyszał żadnej odpowiedzi, po dwudziestu minutach spędzonych pod drzwiami,drzwi otworzyła brunetka. Włosy miała gdzie niegdzie jeszcze wilgotne, wiązane w chaotyczny kok. Marek wstał, spojrzał na wychodzącą mecenas Przybysz z walizką.
- Co ty robisz? - Agata się nie odzywała wciąż - Agata słyszysz mnie? - bez jakiejkolwiek reakcji z jej strony, zmierzała w kierunku schodów poczuła jego dłoń na ręku, lekko szarpnął ją i odwrócił w swoją strone.
- Nie dotykaj mnie - krzyknęła
- Agata, co jest, nie rozumiem Cie .. Przez jeden telefon chcesz przekreślić to co się między nami stało?
- A coś się stał? - odpowiedziała złośliwie
- Zbliżyliśmy się do siebie.. Agata proszę posłuchaj mnie teraz ..- przerwała mu
- Nie Marku, to ty posłuchaj. Nie jestem żadną nagrodą pocieszenia, ani tą DRUGĄ! Wiesz co myślałam, że mówiłeś to wszystko szczerze, ale ty po prostu manipulowałeś mną i moimi uczuciami, żeby tylko zaciągnąc mnie do łóżka..
- Ale Agata..
- Możesz mi nie przerywać? Przez Ciebie straciłam kogoś komu zależało na mnie, i który stąpał twardo po ziemi, miał plany.. plany związane ze mną, ale ty odstawiałeś te swoje sztuczki, jesteś największą pomyłką w moim życiu, myślałam że "jestem tą wyjątkową falą", ale ty już masz swoją wyjątkową fale, twoją żonę.. więc proszę zostaw mnie w spokoju, i...
- I? - zapytał, patrząc na jej zeszklone oczy, poczuł cios prosto w serce, nie lubił tego że Agata przez niego płakała.
- Zapomnijmy o tym wszystkim, zapomnijmy o sobie.. - odwróciła się i zeszła po schodach, opuściła hotel i udała się na pociąg. 

Czeeeekam na wasze komentarze kochani. Mam nadzieje że się spodoba. Zdradzę tyle jeden sekret, w następnej części będzie się działo :)
Paulina