Opowiadanie Basi cz.2

Kolejna częśc ;)) A ja nadal mam pustkę w głowie -.- Miłego czytania ;))

Domcia

Marek był już na miejscu.

- Może powinienem najpierw do niej zadzwonić? Pewnie i tak by nie odebrała.

Dębski podjechał pod dom. Pośpiesznie wysiadł z samochód i zapukał do drzwi. Nikt nie otwierał.

- Agata to ja musimy porozmawiać! Nie odejdę  stąd.

Marek usiadł na ganku. Po chwili zauważył starszą kobietę wchodzącą na podwórku obok.

- Przepraszam panią. Szukam kobiety, która mieszka tutaj od niedawna.

- A pan to kto?

-  Przyjaciel z Warszawy.

- Pani Agatka o tej porze zawsze spaceruje po plaży, ale powinna niedługo wrócić.  Towarzystwo przyjaciela dobrze jej zrobi. – staruszka uśmiechnęła się do Marka.

- Dziękuję. Wstyd się przyznać, ale nigdy nie byłem w Sopocie. Jak dotrę na plażę?

- Przez jakieś dziesięć minut proszę iść cały czas prosto i będzie pan na miejscu.

Dębski przyszedł na plażę. Po chwili zauważył Agatę. Siedziała sama na piasku.

- Samotny spacer po plaży? Kiedy zrobiłaś się tak melancholijna?- Marek usiadł obok Agaty

- Co ty tu robisz?- Agata nie kryła zaskoczenia

- Mówią, że nad morzem jest pięknie o tej porze. Przyjechałem się przekonać na własne oczy. Rzeczywiście niesamowity widok.

- To podziwiaj sobie te widoki. Ja wracam do domu.

- Agata zaczekaj!

- Czego chcesz?

- Porozmawiajmy.

Agata i Marek wrócili do domu.

- Napijesz się czegoś?

- Masz coś mocniejszego?

- Może być wino?

- Tak.

- Po co tu przyjechałeś?

- Zabieram Cię do Warszawy.

- Nigdzie się nie wybieram.

- Agata składamy apelację w twojej sprawie. Bitner skorumpował  skład , która orzekał. Poza tym Smolik obiecał zeznawać.

- Marek to nie ma sensu.

- Od trzech miesięcy zajmujemy się z Dorotą praktycznie tylko twoją sprawą a ty teraz mówisz, że to nie ma sensu?!

- Jestem wam wdzięczna, ale nie prosiłam o to.

-Masz zamiar zostać nad morzem do końca życia?

- Może.

- I co zamierzasz tutaj robić? Sprzedawać kiczowate pamiątki turystom !?

- Ciekawy pomysł.

- Pożartowaliśmy sobie. Teraz idź się pakować .

- Nie zamierzam wracać do Warszawy.

- W takim razie ja też zostaję. Nie ruszę się stąd bez  Ciebie.

- Jak sobie chcesz!

Basia